Εμβόλιο κατά παντός κινδύνου

Αναστάσιος Ομ. ΠολυχρονιάδηςΔρ. pd. Θεολογίας ΑΠΘ Γράφει ο μεγάλος νεοέλληνας δημιουργός Ν.Γ.Πεντζίκης: «Κοινώνησα. Εμμένων εις τον βόρβορον των έργων μου [...] Μέσα στο στόμα μου [...] λαμπηδόνα ανεσπέρου φωτός, αβράδιαστη ζωή, σώμα του Κυρίου, που μόνο εν ονόματί του υπάρχουμε αληθινά [...] Εμβόλιο κατά παντός κινδύνου στο ταξίδι ανά τα εφήμερα» (Ν.Γ.Πεντζίκης, Σημειώσεις Εκατό Ημερών, Παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 1988 –β΄ έκδοση-, σσ. 197-198). «Εκείνο που έχει σημασία», λέγει ο ίδιος, «είναι η δι’ όλων των εκκλησιαστικών κανόνων αισθητοποίηση της αγάπης, που συνδέει τα πλάσματα με τον Δημιουργό επιτρέποντας την Θεία Ευχαριστία, την Κοινωνία Σαρκός και Αίματος» (Σημειώσεις Εκατό Ημερών, σ

ταξίδι

Θεσσαλονίκη

Αίμα

Διαβάστε Περισσότερα στο .romfea.gr