Καινοφανή δόγματα περί Θείας Ευχαριστίας

Γράφει ο Κ. Νούσης Η πρακτική και η συνείδηση της Εκκλησίας εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια, θεωρώ ότι αποτελεί μέγιστο κριτήριο για την πίστη μας περί των Αχράντων Μυστηρίων. Ο φόβος και ο τρόμος μας μη τυχόν και πέσει στο πάτωμα η θεία Κοινωνία, νομίζω τα λέει όλα. Το σκύψιμο του ιερέα να γλείψει το πάτωμα που έπεσε ο θείος Μαργαρίτης ή να κάψει το μέρος εκείνο, μαρτυρούν για την εκκλησιαστική συνείδηση περί θείας Κοινωνίας. Ομολογώ ότι προσωπικά, όταν άκουσα την «τροποϋπαρξιακή» ερμηνεία, μου «κόπηκε η όρεξη» για Θεία Κοινωνία. Αν δεν κοινωνάω πλήρη Χριστό, αλλά άρτον ηγιασμένον και κεχαριτωμένον, τότε ομολογώ ότι αυτή η ιδέα «με χαλάει» και μάλιστα πολύ. Όταν ανέβηκε ο μαθητής του Νεστ

Μαργαρίτης

Εκκλησία

Διαβάστε Περισσότερα στο .romfea.gr